تشکیلات به ما یاد داده بود که چاره‌ای جز چنین عملیات‌هایی نیست. مهم، نیت توست! تو که قصد کشتن بی‌گناهان را نداری! تو می‌خواهی یک فرمانده بلندپایهٔ نظامی یا یک مسئول حکومتی را از پا درآوری و هدفت کشتن بی‌گناهان

تاریخ نمی‌تواند به همین شیوه ادامهٔ مسیر بدهد؛ روی خون، روی جنازهٔ جوان‌ها و دل داغ‌دیدهٔ مادرها. استبداد دیگر توان حفظ خود را ندارد؛ حتی با شکستن دیوار صوتی یا کشاندن تانک‌ها به خیابان‌ها. حتی اگر کسی خود را در

سونومورا از کسی پنهان نمی‌کرد که بیماری روانی در خانواده‌اش موروثی است و من مدت‌ها بود که می‌دانستم چه مقدار عقل و جنون در او هست. همچنین میزان «هرکاری که بخواهم می‌کنم» و خودسری‌اش را. بنابراین با اشراف کامل به

گتسبی می دانست که دی زی فوق العاده است اما قبلا هیچ وقت درنیافته بود که یک دختر خوب تا چه اندازه می تواند فوق العاده باشد .

جیپ به‌سرعت از محوطهٔ پردرخت اوین گذشت و کنار ساختمانی توقف کرد. مرتضی به ساختمان پیش رویش نگاه کرد. در دوردست، ساختمان‌های دیگری به‌چشم می‌آمد و آدم‌هایی دیده می‌شدند که می‌رفتند و می‌آمدند. مرتضی از بچگی عادت داشت برای فرار

هرگز به اندازه آن شب و با این شدت، احساس نکرده بودم که ابعاد پنهانی ندارم، به اندام خود و به افکار سبکی محدود شده‌ام که همچون حباب، از این اندام، بالا می‌روند. یادبودها را با زمان حال بنا کردم.

در مدرسه‌های معمولی، به ما خواندن و نوشتن یاد می‌دهند، اما هیچ‌کس نمی‌گوید چطور با دل‌شکستگی کنار بیاییم، چطور ببخشیم یا چطور تنها نباشیم. مدرسه‌ی زندگی جایی‌ست که درس‌های واقعی را یاد می‌گیریم، نه با نمره، که با رنج، با

پاییزِ سال ۱۲۱۱ هجری شمسی پاییز مرگ در سال سیاه خاکستر بود. طاعون بخش بزرگی از ایران و عراق را درنوردید. مرگ می‌تاخت و ناگهان بر صورت کودکی، پیرزنی، جوانی، چنگ می‌انداخت. شتاب مرض سیاه چنان بود که فرصت خاک‌سپاری

مهم نیست زندگی‌تان چقدر بد به نظر می‌رسد، همیشه می‌توانید بدترش کنید.

همیشه کسی هست که قدر شما را نمی‌داند. نگذارید این فرد خود شما باشد.

بیش از گفت‌وگوی بینمان، دست‌های طوارقی او بود که من را مجذوب کرد. دستانی کشیده و مرموز، انگشتان ظریفی که مثل پاهای عنکبوت در کف دستش آرام گرفته بودند. این دست‌ها مرتب به‌سمت ما می‌چرخیدند، به ما غذا تعارف می‌کردند

در ثانی عجب وقت مطبوعی برای استراحت! به مناسبت جشن خوش‌‌آمدگویی به دستیار جدید اداره، علاوه بر قهوه، کیک هم موجود بود. اسم کارمند جدید پیت دو تویت1 بود، مردی بیست و سه‌ساله که این اولین شغلش پس از اتمام