تیموربیک عقیده دارد تا امیر یک کشور با راهزنان همدست نباشد، آنها نمی‌توانند در شاهراه‌ها کاروانیان را هدف حمله قرار بدهند.

آخرین‌باری که من میگوئل دِزوِرن یا دِوِرن را دیدم، آخرین‌باری بود که همسرش، لوییزا آلدِی، هم او را دید. شاید عجیب یا بی‌انصافانه به نظر برسد. چون او همسرش بود و من، یک غریبه، زنی که یک کلمه هم با

ای داد، کس به داغ دل باغ دل نداد ای وای، های های عزا در گلو شکست

ظرف سه ماه سربازی کلاً با علم و دانش غریبه شده بودم. از سر ترحم در امتحان‌های مقدماتی نمرهٔ قبولی برایم گذاشتند و مرا به امتحان‌های نهایی راه دادند. زلف‌های زمستانی‌ام که تا شانه می‌رسید به یاد استادها مانده بود.

هر آدمی باید بداند برای چی می‌جنگد. این‌طور می‌گویند. و سونیا برای چیزی می‌جنگید که خیر بود. برای بچه‌هایی که خودش هیچ‌وقت نمی‌توانست داشته باشد. و اوه برای سونیا می‌جنگید.

غیر از ضررم مشورت دوست نبخشید ای کاش ز دشمن نظری خواسته بودم

رفتار ناپسند خاصی در موردم ذکر نمی‌کردند، حتی نمی‌توانستند کتمان کنند که بعضی از اعمالم موید جوانمردی و سخاوتم هستند؛ اما می‌گفتند مردی ضداخلاقم و قابل اطمینان نیستم: دو صفتی که خوشبختانه اختراع شده‌اند تا اعمالی را که درک نمی‌کنند،

پدرم می‌گفت همه چیزهای خوب زندگی شکننده و ناپایدارند

تو پر پرواز منی مادر! تا زنده باشم، همینم که هستم.

رزمندگان گردان بلال در دسته‌ها و گروهان‌های مختلف با نظم و ترتیب می‌دویدند. دست‌ها روی سینه و گام‌ها به اندازه برداشته می‌شد. خورشید کم‌کم از پس کوه‌های مشرق در حال طلوع بود و نور درخشان و طلایی‌اش مثل نیزه‌های درخشان

هشام دائم به او می‌گفت: «نیکی‌کردن جز آن‌جا که سودی نهفته باشد، حماقت است؛ اگر از تو نترسند فرمانت نمی‌برند؛ آن‌که قدرت ندارد، شرافت ندارد…» و حوراء در گوش دیگرش زمزمه می‌کرد: «پسرم! نیکی چیزی نیست جز احسان در حق

«پس او بارهای سنگین سفر را بر دوش جان نهاد و در حرارت شدید نیمه‌روز برخاست، سخنرانی کرد و شنواند و فریاد زد، پس پیام حق را رساند. پس دست تو را گرفت و فرمود: “هرکه را که من مولای