روایتی محاوره ناظر به یکی از مهم ترین و تعیین کننده ترین مقاطع تاریخ اسلام (داستان بریده بریده)

همۀ ما آثار فراوانی را در زمینۀ ادبیات عاشورایی خوانده ایم؛ چه آثاری که جنبۀ داستانی آن ها پُر رنگ تر است و چه آثاری که تکیۀ حداکثری آن ها به استنادات تاریخی  و روایی است.

مهم ترین چالش پرداختن مفصل به ماجرای عاشورا در آثار تولید شده، غلبۀ مطلق وجهۀ تاریخی اثر است و به همین جهت در اغلب موارد، آن اثر از طیف ذائقۀ مخاطب عام و عموم مردم دور می شود؛ چون مواجهۀ تخصصی با تاریخ و پیچ و خم های آن، مضاف بر این که ادبیات و پرداخت مختص به خود را دارد، اهل خود را نیز می طلبد.

در این میان، تولید آثاری که بتواند گسترۀ وسیع تری از مخاطبان؛ از خواص سخت گیر تا عوام سهل گیر و همۀ رده های سنی و اجتماعی را اقناع کند و در ضمن فُرم و جذابیت های داستانی خود را هم داشته باشد، بسیار ضروری است.

«داستان بریده بریده» نوشتۀ علیرضا نظری خرم؛ در یک قاب وسیع زمانی که از آخرین لحظات زندگی معاویه و به خلافت رسیدن پسرش یزید آغاز می شود و تا بازگشت اسرای اهل بیت به کربلا و واقعۀ حَرّه را نیز روایت می کند؛ سعی دارد که بخش بسیار مهمی از تاریخ اسلام را از صافی داستان عبور دهد و در خلال یک بیان داستانی، بسیاری از نخوانده ها و نشنیده های تاریخی که حاصل سال ها تجربۀ تخصصی و اشراف نویسندۀ کتاب در حوزۀ ریزمتن ها و رخدادهای ناشناخته تر تاریخ و حدیث، چه در کتب اهل تشیع و چه در کتاب اهل تسنن است را پیش روی مخاطب بگذارد.

نویسنده، اگرچه در مواردی نادر و به ضرورت پردازش داستانی، برداشت هایی آزاد ولی در عین حال وفادارانه و وسواس گونه از کتب تاریخ و حدیث داشته است، اما بنا بر آگاهی از حساسیت موضوع و خطیر بودن نگاه سلیقه ای به آن، خیال پردازی مطلق را کنار گذاشته و داستان را بر اساس منابع و متون کهن موجود از قرن اول تا هشتم هجری قمری که منابع و مآخذ دست اول محسوب می شوند و کمتر در معرض تحریف و دگرگونی بوده اند، به نگارش درآورده است که همۀ این ارجاعات برون متنی در پایان کتاب تحت عناوین «پی نوشت» که شامل ۲۳۷ عنوان و «کتابنامه» که شامل ۱۳۰ عنوان است، با جزئیات کامل آدرس دهی شده اند.