مریم

«صلوات، دیگر حرفی برای پایان دادن به دعواها یا کلامی برای سکوت حاضران در یک جلسه، یا زبان کار معرکه گیرها نبود، بلکه ندای قیام بود. وقتی که مردم در خیابان ها صلوات می فرستادند، انگار که چونان حسین به میدان کارزار آمده بودند. صلوات اعلام آمادگی برای جهاد و شهادت بود و همان وقت همگان فهمیدند که چرا امام سجاد، زیباترین روح پرستنده، همواره کلام خود را در زمان خفقان حکومت یزید با صلوات آغاز می نمود. راستی که خیلی چیزها را در انقلاب فهمیدیم.»