عطیه

پسر می‌دونی! تا آدم می‌ميره، همه مثل پروانه دورش جمع ميشن. كاش وقتی مردم، يه آدم درست و حسابی پيدا بشه جسد منو بندازه توی آب. خدايی به هر چيزی راضی‌ام الاّ همين زير خاك رفتن. يكشنبه كه شد، همه ميان و روی سينت گل می‌ذارن و از اين رسم و رسوم. آدم كه زنده نباشه، گل می‌خواد بزنه توی سرش؟ برای چيشه؟