خسروِ شیرین، به شیرینی دوران پُرشور و ماجراجویانۀ نوجوانی

[vc_row][vc_column width=”1/3″][woodmart_products post_type=”ids” items_per_page=”1″ columns=”1″ sale_countdown=”0″ stock_progress_bar=”0″ highlighted_products=”0″ products_bordered_grid=”0″ lazy_loading=”no” include=”15309″][/vc_column][vc_column width=”2/3″][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]

خسروِ شیرین شما را در همان سطرهای اول با یک رئالیسم ملموس و حسی درگیر می کند و ادامه ندادن و نخواندن کتاب را بسیار سخت می کند.
داستانی لبریز از احساسات و عواطف انسانی؛ از عشق و وصال و فراق گرفته تا رنج و بیم و امید که با رگه هایی از طنز لطیف، ملاحت و دلپذیری بیشتری به قصه بخشیده است.

خسرو باباخانی قصه را با یک سادگی خالصانه و در عین حال گیرا پیش می برد و با شخصیت پردازی های قدرتمندانه و صحنه پردازی های باور پذیر، مخاطب را به عمق تک تک لحظات داستان می برد. توصیفات آن قدر دقیق هستند که شخصیت ها با همۀ جزئیات خُلقی و ظاهری خود، پیش روی شما هستند. از «خسرو» که شخصیت اصلی و راوی داستان است تا «میترا» و «شهره» و زیبایی «شقایق پاریسی» و «عاطفه» و مهربانی «سیده زهرا».

«خسروِ شیرین»؛ روایت متفاوت و جسورانه ای را از سال های پیش از انقلاب آغاز می کند و هنرمندانه، آن را به وقایع و تحرکات اجتماعی پیوند می دهد. نویسنده با رسیدن به پیروزی انقلاب مردم در سال ١٣٥٧ در داستان، گذرا از کنار آن می گذرد تا به روزهای ابتدایی جنگ ایران و عراق برسد و شرایط بُهت آور و سراسر هراس مردم و از طرفی همراهی تیپ های مختلف شخصیتی با مقاومت را ترسیم کند. باباخانی به جای متن بیشتر دیده شدۀ جنگ، بیشتر به سراغ حواشی کمتر دیده شدۀ آن می رود و به زوایای جانگداز و طاقت فرسای آن می پردازد ولی در اوج روایت این رنج ها هم، از جنبۀ عاشقانگی و عاطفی داستان دست برنمی دارد و در دردناک ترین بخش از روایت مصائب جنگ، دل لرزه های عاطفی «خسرو» را توصیف می کند تا نشان دهد دل آدمی هیچ وقت و در هیچ شرایطی، تعطیلی بردار نیست.

نویسنده با هوشمندی تمام سعی دارد بی طرفانه و غیر ایدئولوژیک با اتفاقات مواجه شود و با ریزه کاری هایی در شخصیت پردازی ها و موقعیت شصخیت ها در داستان، هویت و استقلال آن ها را حفظ کند.

«خسروِ شرین»؛ بازگویی واقع گرایانۀ دوران نوجوانی و جوانی است؛ دورانی که سرشار از تلاطم و هیجان و کنجکاوی و دلدادگی و سرخوردگی و خستگی ناپذیری است.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/6″][/vc_column][vc_column width=”2/3″]