مریم

ـ چرا نماز می‌خونی؟ لبخند زد و دانه‌های گلی تسبیح را، با انگشتانش به بازی گرفت. ـ شما چرا غذا می‌خورین؟ سؤالش مسخره بود. پوزخند زدم: ـ واسه این‌که گرسنه نمونم… نمیرم. آرام لبخند زد و گفت: ـ منم نماز می‌خونم، واسه این‌که روحم گرسنه نمونه، نمیره.