عطیه

ورونسکی به دنبال مامور به واگن وارد شد و در آستانه کوپه ایستاد تا به بانویی که بیرون می‌آمد راه بدهد. با سنجیدگی و دقت تشخیص مردی در ظرایف اجتماع آزموده با یک نگاه به هیات ظاهر این بانو دانست که زنی بلندپایه است. عذر خواست و داشت به کوپه وارد می‌شد اما احساس کرد که نمی‌تواند بی‌نگاهی دیگر به بانو به راه خود برود، اما این احساس نه به سبب زیبایی فوق‌العاده او بود و نه به سبب ظرافت رفتار و لطف ساده‌ای که در تمامی اندام او دیده می‌شد بلکه به علت آن بود که در حالت چهره زیبای بانو، هنگامی که از کنار او می‌گذشت نرمی و مهربانی خاصی محسوس بود.