طرح اصلی مجموعه روزگار ایران، روایت تاریخ پهلوی تا پیروزی انقلاب اسلامی با تکیه بر روایت شفاهی رجال سیاسی و نظامی این دوران می باشد. تاریخ شفاهی در مقایسه با گونه های دیگر روایت تاریخ، ویژگی های ممتازی دارد که دقیقا در این انتخاب مدنظر بوده است. پرداختن به جزئیات اتفاقات، روایت انسانی تاریخ با اشاره به انگیزه ها و احساسات بازیگران، برخورداری از زبانی صمیمی و ساده در روایت، حفظ بازتاب شخصیت بازیگران در روایت ها و… بخشی از این ویژگی هاست.
جلد اول این مجموعه با عنوان «کار من بود؛ چگونه مشروطه به کودتا ختم شد» به بازه زمانی مشروطه تا کودتای 1299 می پردازد.
فصل اول: فراز و فرود قجری
فصل دوم: قرارداد 1919
فصل سوم: کودتای 1299
فصل چهارم: دولت صد روزه
محمد امین –
کاملا واقعی و به دور از پیش داوری های تاریخی بود
علی –
این مجموعه، بیشتر بر تاریخ روایی به جای تاریخ تحلیلی تکیه کرده. با منطقی قابل دفاع، دوران پهلوی را به بخش‌های متعددی تقسیم کرده