روزی که دلتنگ هستی و دلت می‌خواهد یک دل سیر گریه کنی، امّا هر چه ناله و فریاد و جیغ می‌زنی باز هم بغض اصلی، همان که ته گلویت هست نمی‌ترکد و منتظر یک چیز دیگر

چرا این اطمینان، چنان عمیق و از مدتها پیش در من ریشه دوانده‌بود؟ بله، درست است که به آن فکر می‌کردم ــ دوباره دارم همان را برایتان تکرار می‌کنم ــ اما آن را به شکل احتمالی میان دیگر احتمالات، که

اکنون که من به فکر رسیدن به ساحلم در فکر غرق کردن کشتی است نا خدا

این گریه برا مرده‌ها بود؟ برا این‌که بعد از این‌همه سال دوباره به زادگاهم برگشته بودم بود؟ و یا شاید هم برا این‌که فکر می‌کردم تموم شدن این سفر دورودراز یه جورایی به مفهوم تموم شدن زندگیم هم هست، نمی‌دونم.

اول یاد بگیر به خودت عشق بورزی.

و حالا مقصدتان کجاست؟» «منظورتان این است که کجا می‌خواهم بمانم؟ من… من هنوز واقعاً نمی‌دانم، من…» هر دو مستمع دوباره خندیدند. اولی گفت: «دراین‌صورت به‌گمانم کل باروبندیلتان در این بقچه است.»

«دنبال حق بودن» مهم‌ترین عاملیه که اختلافات رو ناپدید می‌کنه؛ که اون‌قدر که اشتراکات اعتقادی آدما رو به هم نزدیک می‌کنه اشتراک زبان و ملیت و رنگ و نژاد حرفی برای گفتن نداره.

فروشنده گفت: “جوراب نازک بدم بهتون یا ضخیم؟” گفتم: “مهم نیست، فقط رنگ مشکی که توی چشم نباشه.” حمید بلافاصله گفت: “نه خانم، ضخیم باشه بهتره.” خنده‌ام گرفته بود. این رفتارهایش خیلی تو دل‌برو بود. این‌که احساس می‌کردم همه‌جا حواسش

ایگونی که در تاریخ او را با القاب فاتح و اژدها می‌شناسند، در سنگ‌اژدها و در سال ۲۷ ق‌ف متولد شد. او تنها پسر و فرزند دوم ایریون، لرد سنگ‌اژدها، و بانو والِینا از خاندان ولاریون بود که خود والینا

فهمیدم که می‌خواهد وصیت کند، گفت: «نماز قضا ندارم، روزه هم بدهکار نیستم، حق الناس هم بر گردنم نیست، امّا با این حال از هر کس که مرا می‌شناسد حلالیت بخواهید.»

این حرف‌های بی‌ربط چیست که درباره‌ی قانون می‌زنید؟ بین ما و شما قانونی در کار نیست. این جنگ است. باید همه‌ی ما را بکشید، وگرنه وقتش که برسد، ما همه‌ی شما را می‌کشیم.

چه کسی مقصر است: کسی که قراردادی را پیشنهاد می‌کند، یا کسی که آن را قبول می‌کند؟ کسی که ممنوع می‌کند، یا کسی که ممنوعیت را زیر پا می‌گذارد؟ کسی که قوانین را وضع می‌کند، یا کسی که قانون‌شکنی می‌کند؟