خدا را ناگهان در جلوه‌ای دیگر نشان دادند که خوبِ آفرینش را به زهرا ارمغان دادند

لحظه ای طول کشید تا بفهمم این خانه نیتس که فرق کرده بلکه خود من تغییر کرده ام

اگر از علت دین‌داری من سؤال کنند، می‌گویم: «من از ترس جهنم و عذاب قبر است که دین‌داری می‌کنم!» ولی اولیای خدا، از بس خدا زیباست دین‌داری می‌کنند. جهنم و قبر هم هست، ولی آن دلیلی که آنها را وادار

با سری در مرز انفجار، زیر پتو خزیدم. دلم بی خیالی چند هفته قبل را می خواست. صدای پیام تلگرام بلند شد. بی رمق، گوشی را از زیر تخت برداشتم. همان ناشناس بود. بغض سیب شد و در گلویم غلتید.

لهــــی! به مــــــردان در خانه ات به آن زن ذلیلان فـــــرزانــــــه ات به آنانکه با امـــــر “روحی فداک” نشینند وسبـــــــــــــزی نمایند پاک به آن شیــــــــــــر مردان با پیشبند که در ظـــرف شستن به تاب وتبند به آنانکه در بچّــــــــــه داری

در زندگی هر کس لحظه ای وجود دارد که در آن لحظه تصمیم می گیرد می خواهد چه کسی باشد. کسی باشد که بگذارد دیگران بهش بدی کنند یا نگذارد. و وقتی آدم از این موضوع بی خبر باشد، اصلا

امیر اسکندر جواب داد: «یازده فرسنگ و راهزنان در کوه‌هایی که طرفین شاهراه قرار گرفته، کمین می‌گیرند و ناگهان به مسافرین حمله‌ور می‌شوند.»

در صورتی که اپوزیسیون‌ها و مخصوصاً جنبش‌های ضدسرمایه‌داری با کلّیت آنچه در پسِ تناقضات رخ می‌نماید آشنا باشند، آنگاه می‌توانند به‌جای مبهوت‌ماندن و درماندگی از مشاهدهٔ نحوهٔ گسترش و تعمیق تناقضات در جریان شکل‌گیری و حل بحران، از آن به

اگر سلطان تویی دیگر اِبایی نیست می‌گویم: که من یک شاعر درباری‌ام، مداح سلطانم

شازده کوچولو دوباره رفت به دیدار گل‌های سرخ و به آن‌ها گفت: ــ شما به هیچ وجه شبیه گل من نیستید. نه کسی شما را دست‌آموز کرده و نه شما کسی را. شما هم مانند روباهم بودید. روباهی بود شبیه

خبر مرگ، که همگان آن را نحوستی دهشت‌انگیز می‌پندارند، یک‌باره به بشارتی هیجان‌انگیز بدل شده است. – پهلوی دوم به درک واصل شد! دفترچهٔ کهنهٔ یادداشتم را برمی‌دارم و قلم می‌لغزانم: «قسم به مرگ! آن زمان که حلقوم جلادان را