این کتاب به راه کارهای ایجاد نظم و برنامه ریزی در زندگی پرداخته و موانع برنامه ریزی و عوامل مؤثر در آن را مطرح می کند.
کم و بیش دیده ایم که برخی از عالم نماها می گویند: انسان باید ریسک پذیر باشد و چون نظم، زندگی انسان را خط کشی می کند و با ریسک پذیری نمی سازد، پس نظم، چیز خوبی نیست. اما آیا رابطه ریسک پذیری با نظم رابطه ای متضاد و یا متناقض است؟! و یا برخی که در حد استاد محافل علمی هستند، می گویند: نظم یک دستور دینی نیست و در هیچ آیه و روایتی مطرح نشده!. به واقع عدم دقت عقلی و ضعف ما از نظر مطالعه منابع دینی عامل مهمی برای بیان این سخنان بی اساس شده است؛ که در مباحث کتاب، به این اشتباه پاسخ داده شده است.

این در حالی است که مولای متقیان امام علی (علیه السّلام)، در حالی که در بستر شهادت افتاده بودند، آن هم در شرائط حساس احتضار، به مسئله نظم در امور توصیه می کنند، و به فرموده حضرت استاد مصباح یزدی (دامت برکاته): “هر عاقلی به ارزش و اهمیت این مسئله واقف است… ما خود بر ارزش و اهمیت مسئله نظم و نقش آن در زندگی فردی و اجتماعی واقفیم، از مسائل و امور ساده فردی گرفته تا مسائل و قضایای پیچیده اجتماعی می توان نقش نظم را به روشنی مشاهده کرد… بدیهی است بدون نظم و برنامه همه چیز به هم می ریزد و بسیاری از اوقات، انسان از رسیدن به هدف مطلوب خویش باز می ماند.”

در ضمن مباحث کتاب سعی شده است تا پاسخ این سوالات در ضمن پنج فصل بیان شود، که در فصل اول به نظم، اهمیت نظم، ضرورت نظم و برکات نظم پرداخته شده و در فصل دوم به برنامه ریزی و مباحثی چون اهمیت برنامه ریزی، کیفیت برنامه ریزی، برکات و در آخر اصول برنامه ریزی اشاره شده است که این فصل بسیار جامع، مفصل و مفید می باشد. در فصل سوم به عوامل مؤثر در برنامه ریزی اشاره شده و فصل چهارم حاوی مطالبی پیرامون موانع ایجاد نظم می باشد که مطالعه دقیق این دو فصل اخیر خواننده را در رسیدن به برنامه ریزی منظم یاری می کند. و در فصل آخر به آسیب شناسی بی نظمی پرداخته شده است که با مطالعه این فصل به ضرورت داشتن برنامه ای منظم در زندگی پی می بریم و تمام تلاش خود را مبنی بر نوشتن برنامه ای برای زندگی و عمر خود خواهیم کرد.