این داستان نخستین رمان به معنای کلاسیک در زبان فارسی است که نویسنده در آن کوشیده است تا زندگی سخت قشر فقیر جامعه را روایت کند. این کتاب با صدای پیمان قریب‌پناه منتشر شده است.

آهوخانم زن زحمتکش و مهربانی است که همه او را می‌شناسند و حضورش را احساس می‌کنند. سید میران همسر آهو نانوا است و رئیس صنف نانوایان، یک روز که در نانوایی نشسته است زن زیبایی به نام هما را می‌‌بیند، هما توضیح می‌دهد بعد از چندین سال آزار دیدن در خانه همسرش مهرش را حلال کرده است و جدا شده است. سید میران دلش به حال هما می‌سوزد و تصمیم می‌گیرد او را به عقد شاگردش در بیاورد، به خانه‌ی حسین خان ضربی پناه می‌رود چون می‌داند هما سه ماه است آنجا زندگی می‌کند،‌اما وقتی می‌رسد می‌بیند حسین خان ساز می‌زند و هما می‌رقصد، سید میران از خانه بیرون می‌رود چون بسیار متدین است اما نمی‌تواند تصویر و زیبایی هما را فراموش کند و همین می‌شود آغاز رنج و زندگی آهو.

نجف دریابندری که افغانی را پیش و پس از زندان می‌شناخت، پس از انتشار کتابشوهر آهو خانم در مطبوعات وقت نوشت: «این داستان زندگی مردم عادی اجتماع ما، تراژدی عمیقی پدید آورده و صحنه‌هایی را پرداخته که انسان را به یاد آثار انوره دو بالزاک و لئون تولستوی می اندازد». سیروس پرهام نیز در مجله راهنمای کتاب، که یکی از ارزنده‌ترین مجلات دوران، بود در رابطه با کتاب شوهر آهو خانم نوشت: بی هیچ گمان بزرگترین رمان زبان فارسی خلق شده و تواناترین داستان‌نویس ایرانی، درست همان زمان که انتظارش می‌رفت پا به میدان نهاده‌است. همچنین محمدعلی اسلامی ندوشن نیز در مجله یغما نوشت: انتشار کتاب شوهر آهو خانم نشان داد که به رغم سمومی که در هوا پراکنده‌است، هنوز ایران می‌تواند درست در لحظه‌ای که انتظار می‌رود شگفتی‌های از آستین بیرون آورد.