وقتی موضوع تأیید شدن در کار باشد، تقریبا تمام مردم سعی دارند به عنوان وسیله ای برای رسیدن به آن، انتظارات دیگران را برآورده کنند. این هم با جریان اندیشه ی جایزه-تنبیه همخوانی دارد که می گوید اگر کسی حرکت مناسبی انجام بدهد، باید او را تشویق کرد. اگر برای مثال هدف اصلی کار تو این باشد که انتظارات دیگران را برآورده کنی، کارت خیلی سخت می شود. چون همیشه نگران هستی که دیگران چطور به تو نگاه می کنند و از قضاوت های آن ها می ترسی و «من بودن» خودت را سرکوب می کنی. این شاید باعث تعجب ات بشود اما تقریبا هیچ یک از مراجعان من که برای مشاوره می آیند، خودخواه نیستند. بلکه از این در رنج اند که سعی دارند انتظارات دیگران و پدر و مادرشان را برآورده کنند.