بریده هایی از کتاب "حسین (ع) از زبان حسین (ع) (جلد سخت)"

ابراهیم بن طلحه نزدیک آمد و پرسید: ای علی بن حسین، بالاخره چه کسی پیروز و غالب این میدان شد؟ امام زین العابدین فرمود:) إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَنْ غَلَبَ، وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ، فَأَذِّنْ ثُمَّ أَقِمْ.» هر گاه خواستی بفهمی چه کسی فاتح و پیروز شد، در هنگام نماز، اذان و اقامه بگو!

شما را به خدا سوگند می‌دهم که به قرآن توجه کنید. مبادا دیگران در عمل به قرآناز شما پیشی بگیرند.

فاطمه دختر برادرم نقل کرد:) هنگامی که غارتگران لشکر کوفه به خیمه‌ها هجوم آوردند، من خلخالی به پا داشتم. یکی از آنها تلاش می‌کرد خلخال پای مرا خارج کند و به غارت ببرد و در عین حال می‌گریست! از وی پرسیدم: دشمن خدا برای چه گریه می‌کنی؟ گفت: چرا گریه نکنم که دختر رسول خدا (ص) را غارت می‌کنم! به وی گفتم: حال که می‌دانی به چه کسی تعرض می کنی و برای این کار زشت خود گریه هم می‌کنی، پس دست از این تعرض و غارت بردار. او در پاسخ من گفت: اگر من این کار را نکنم کس دیگری خواهد آمد و به این عمل مبادرت خواهد ورزید و آنگاه خلخال پای تو نصیب وی خواهد شد! آنها هر چه را در خیمه‌های ما بود غارت کردند تا آنجا که چادرها را نیز از دوش ما برداشتند!

هیچ نعمتی به دست نمی‌آید مگر با از دست دادن نعمتی دیگر

افراط در دیدار همدیگر ملال‌آور است.

تو یا علی! و شیعیان تو و علاقمندان به شیعیان تو در بهشت هستید. و دشمنان تو و افراط کنندگان در محبت تو در جهنم خواهند بود.

از رسول خدا (ص) پرسیدم:

«یا أَبَتِ فَمَنْ یزُورُ قُبُورَنَا وَ یتَعَاهَدُهَا عَلَی تَشَتُّتِهَا؟»

پدرجان، چه کسی قبرهای ما را زیارت می‌کند و با اینکه از هم جدا و متفرق هستیم بر سر آنها خواهد آمد؟

رسول خدا (ص) فرمودند:

«طَوَائِفُ مِنْ أُمَّتِی یرِیدُونَ بِذَلِک بِرِّی وَ صِلَتِی، أَتَعَاهَدُهُمْ فِی الْمَوْقِفِ وَ آخُذُ بِأَعْضَادِهِمْ فَأَنْجَاهُمْ مِنْ أَهْوَالِهِ وَ شَدَائِدِهِ.»

جماعتی از امّت من به زیارت قبرهای شما خواهند آمد که قصدشان از زیارت، نیکی و احسان به من می‌باشد و من نیز در قیامت به نزدشان حاضر شده و دست‌هایشان را گرفته و آنها را از ترس و وحشت و گرفتاری آن روز نجات می‌دهم.