«پدر ما، فرزند حیدر کرّار بود. بیم جان نداشت؛ اما بیم اسلام چرا. اگر در جنگ با معاویه خود و یارانش به شهادت میرسیدند، اسلام و مسلمانان دچار خسران بزرگی میشدند. ریختهشدن این خون در شرایط آن روز سودی نداشت و چه بسا آلامیه با تبلیغات سوء خود ورق را برمیگرداندند. نشنیدهای و ندیدهای در این سالها مکر معاویه چه با یاران پدر و جدمان کرد؟ یاران پدر در آن روزها عدهای سستعنصر و دنیاپرست بودند که به طمع مشتی سیم و زر، جبهۀ نبرد را ترک کردند. مسلمانان به حضور پدر بیشتر محتاج بودند تا شهادت ایشان. پدر خردمندانه صلحنامه را پذیرفتند.»
maryam.khoshnejat69
29
آبان