خیلی از مسائلی که در ظاهر برای ما بد و سخت است، درواقع به صلاح ماست. اگر خدا پول به تو داده راضی باش؛ اگر فقیر هستی راضی باش؛ خانه داری راضی باش؛ مستأجر هستی راضی باش؛ همهٔ این‌ها امتحان است. ما باید مثل بیماران باشیم؛ که پزشک هر چه می‌گوید، انجام دهیم و تشکر کنیم. الآن اگر در بیمارستان بستری شوید و دکتر دستور دهد که به شما دو روز غذا ندهند، شما ناراحت می‌شوید؟ دکتر را کتک می‌زنید که چرا گفته‌ای به من غذا ندهند؟ یا اگر داروی تلخ به شما بدهد یا آمپول بنویسد به دکتر اعتراض می‌کنید؟ نه! چون می‌دانید که دکتر صلاح شما را می‌خواهد. در روایت هم هست که «أَنْتُمْ کالْمَرْضَی وَ رَبُّ الْعَالَمِینَ کالطَّبِیب»(۱۷) یعنی شما مثل مریض هستید و خدا مانند طبیب. ما باید نسبت به خدا هم همین‌طور باشیم؛ و بدانیم که خدا صلاح ما را می‌خواهد. ما وظیفهٔ بندگی‌مان را درست انجام بدهیم، خدا خودش روش خدایی کردنش را بلد است.
مریم
22
دی
