عطیه

اما بدان سالک و مسلک یکی است. هر کسی روندهٔ راه خود است و راه، همان نفس است. راه، بیرون از نفس تو نیست که آن را بیابی و بر آن راه بروی. تو در خودت راه خواهی رفت و من در خودم و هر کسی در نفس خود. سالک و مسلک متحد است. آن که تو را به راه حق می‌خواند، در حقیقت تو را به درونت می‌کشاند که «من عرف نفسه، فقد عرف ربّه» و ذکر و ورد، راهی است برای باز گرداندن تو به حقیقت خودت.