عطیه

در یکی از گوشه‌های دورافتادۀ روسیه گورستانی وجود دارد مانند تمام گورستان‌های ما. این یکی هم منظرۀ غم‌انگیزی دارد. گودال‌های اطراف آن مدتی است که پر شده. صلیب‌های خاکستری چوبی، به زیر پوش‌هایی که روزی رنگ و رویی داشت، پوسیده و سرنگون شده است. سنگ‌های قبور، مثل اینکه کسی آن‌ها را از زیر فشار دهد، از جای خود کنده شده است. یکی دو درخت کم‌برگ به زحمت سایۀ مختصری به این مکان می‌دهند و گله‌های گوسفند و بره پیوسته به روی قبرها می‌گردند و می‌چرخند.