خدیجه

حتی در دورهٔ حکومت سلاطین ترک، تا آنجا که روستاییان به خاطر می‌آوردند، سرزمین فلسطین متعلق به کسانی بود که از آن بهره‌برداری می‌کردند. روستاییان برای آنکه بتوانند از این زمین‌ها استفاده کنند، مجبور بودند مالیات‌های گزافی بپردازند و اغلب برای این کار، تمام داروندار خود را به تاجران محلی و مأموران مالیات می‌دادند. قحطی و هجوم ملخ‌ها و کم‌شدن محصول و تصرف زمین‌ها به‌دست نیروهای نظامی، زندگی را برای روستاییان دشوار کرده بود؛ با این حال، تا وقتی آنان در باغ‌ها و مزارع مشغول کار بودند، وقتی کسی از میانشان می‌مرد، او را در همین سرزمین به خاک می‌سپردند و البته در همین سرزمین بود که فرزندانشان را به دنیا می‌آوردند و در همین سرزمین بود که به روزگار پیری می‌رسیدند. آن‌ها قاطعانه بر این باور بودند که احدی جرئت گرفتن زمین‌هایشان را ندارد؛ اما اتفاقاتی بیرون از فلسطین موجب شد که خیلی زود به نادرستی این عقیدهٔ خود پی ببرند.