خدیجه

پیش‌کسوتی هدایت را باید پیش از هر چیز در توجهش به درونیات و خصوصیت‌های فردی شخصیت‌هایش دانست؛ گرایشی که بخصوص در مقایسه با جمالزاده بارز می‌نماید. حتی در داستان‌های سطحی و بدی مانند «علویه خانم» یا «حاجی آقا»، ویژگی‌هایی که شخصیت‌ها را از تیپ به فرد بدل می‌کنند، از نظر هدایت دور نمانده‌اند.