انسانی که تنها زندگی میکند، حتی نمیداند تعریف کردن ماجرا چیست و راستنمایی همزمان با دوستان، ناپدید میشود. حتی اجازه میدهد رویدادها هم بگذرند. گاهی افرادی را میبیند که ناگهان پدیدار میشوند، کلامی بر زبان میآورند، و سپس میروند. گاهی وارد ماجراهایی بیپایه و اساس میشود و نقش شاهدی بیارزش را بر عهده میگیرد. همواره همه آنچه راست نیست و همه آنچه کسی در کافهها باور نمیکند، به ذهن او هجوم میآورد.
حامد
27
دی