آرتور کِستلِر در 1905 در بوداپست‌ مجارستان‌ به‌ دنیا آمد و مرگ‌ او در سال‌ 1983 در لندن‌ اتفاق‌ افتاد. معروف‌ترین‌ اثر کِستلِر ظلمت‌ در نیمروز‌ است. کِستلِر برای ادامه‌ی تحصیل به‌ دانشگاه‌ وین‌ رفت. مدتی خبرنگار جنگی نیوزکرونیکل‌ انگلستان‌ در جنگ‌ داخلی‌ اسپانیا بود. ظلمت‌ در نیمروز‌ به‌ بیش‌ از سی‌ زبان‌ زنده‌ی‌ دنیا ترجمه‌ شده‌ است. داستان‌ بلشویک‌ کهنه‌کاری‌ که در تصفیه‌های‌ استالینی‌ دهه‌ی‌ سی‌ گرفتار شد و با خودزنی‌ به‌ گناه‌ نکرده‌ اعتراف‌ کرد. مخصوصاً‌ اقرار او به‌ براندازی‌ نظامی‌ که‌ برای‌ برپا کردن‌ آن‌ خونِ‌ دل ‌خورده‌ بود از مضحک‌ترین‌ جنبه‌های سناریو بود. کِستلِر که‌ خود از اعضای‌ حزب‌ کمونیست‌ بود، مدتی‌ بعد به‌ آن‌ دکترین‌ پشت‌ کرد و در صف‌ منتقدان‌ آن‌ جا گرفت. کِستلِر در سال‌های‌ آخر عمر به‌ سرطان‌ خون‌ مبتلا شد و بیماری‌ پارکینسون‌ او را زمین‌گیر کرده‌ بود و داوطلبانه‌ همراه‌ همسرش‌ خودکشی‌ کرد.

ظلمت‌ در نیمروز اصطلاحی‌ سیاسی‌ است‌ که‌ از کتاب‌ عهدین‌ گرفته‌ شده‌ و به‌ موقعیتی‌ اطلاق‌ می‌شود که‌ در آن‌ کسی‌ به‌ گناه‌ ناکرده‌ دم‌ تیغ‌ برود. در ترجمه‌ی این رمان عبارات کتاب مقدس عیناً از ترجمه‌ی فارسی چاپ دارالسلطنه‌ی بریتانیا، چاپ سال 1914 انتخاب شده است. سرود انترناسیونال که سرود سوسیالیست‌های جهان است در اصل سروده‌ی کارگر شاعر فرانسوی، به نام اوژن پوتیه بود و در چند جای رمان به آن اشاراتی شده. ترجمه‌ی زنده‌یاد ابوالقاسم لاهوتی مبنای ترجمه قرار گرفته است.