حامد

این‌که تنها در ذهن خودمان بدانیم چه‌کسی هستیم کافی نیست. به چیزی ملموس‌تر، مادی و لذت‌بخش نیاز داریم تا جنبه‌های گوناگون هویت‌مان را به آن سنجاق کنیم. نیاز داریم به کاردوچنگال، قفسه‌های کتاب، کمدهای لباس، و صندلی‌های دسته‌دار خاصی وابسته باشیم، تا هم‌راستا با آن‌چه هستیم و قصد داریم باشیم قرار بگیریم. خودنمایی نمی‌کنیم؛ داریم تلاش می‌کنیم هویت‌مان را در یک جا جمع کنیم و خود را در برابر نابودی و ازهم‌پاشیدگی مصون بداریم.