فاشیسم در جایگاه ایدئولوژی همچنان مبهم باقی ماند، اما حالا موسولینی خیلی خوب میدانست که فاشیسم باید چه شکلوشمایلی داشته باشد؛ او رهبر خواهد بود، کسی که سرنوشت او را برای رسالتِ احیای شکوه ملتش فرستادهاست. از سال ۱۹۲۰، شروع به آموختن دروسِ پرواز کرد و خود را همچون انسان نوینی نشان داد که دارای بینش و انگیزهی کافی برای تحقق یک انقلاب است. او پیشتر با مهارتش در روزنامهنگاری آموخته بود که لحن و سبکی مختصر و مفید و بدون حاشیهپردازی چگونه میتواند حس صمیمیت و صداقت را به مخاطب منتقل کند. موسولینی، درست مثل یک هنرپیشه، تمرین میکرد؛ او میدانست که باید با استفاده از جملات مقطع و حرکات بدنِ اندک ولی آمرانه و پرقدرت، خود را یک رهبر شکستناپذیر نشان دهد؛ سری مایل به عقب، چانه روبهجلو، دستبهکمر.
محسن
29
آذر