خدیجه

اگر کسی وجود داشته باشد که باید به حالش دل سوزاند، عاشقی است که هرگز طعم بوسه‌های معشوقه را نچشیده و به خاطر آن آه می‌کشد و هزاران بار ترحم انگیزتر از او، عاشق بی‌نوایی است که فقط لحظاتی چند طعم این بوسه‌ها را چشیده و بعد برای همیشه از آن محروم مانده است.