دیوانگی های دختران دهه شصت

اصلا نترسید؛ من برای بار چندم است که اینجا ایستاده‌ام. خانم ناظم بعد از این‌که متوجه شد بابای من کارخانه دار است، هر دفعه به بهانه‌ای به من تذکر می‌دهد. حتی می‌دانم که امروز هم می‌خواهد به کفش‌هایم اشاره کند و بگوید: «نیلوفر، دخترجان واقعا در شان خانوادگی شما نیست که با بندهای صورتی وارد مدرسه شوی.» و بعد هم می‌گوید: «به پدرت سلام برسان و بگو چند نوبت است که در جلسه‌های مدرسه شرکت نمی‌کند؛ ما منتظر حضور ایشان هستیم.»