قصاید فرخی سیستانی، نرم و ساده و طبیعی اند و از حشو و زواید دور. فرخی در قصیده سرایی همان جایگاهی را دارد که سعدی در غزل سرایی. شعر فرخی هم چنین سرشار از تشبیه و استعاره و خیال پردازی است. او تقریبا در همه قالب های شعر فارسی (غزل، قصیده، قطعه، رباعی و ترجیع بند) طبع آموزی کرده و به تایید استادان و ادیبان فارسی زبان در همه این قالب ها موفق بوده است