معرفی کتاب «روضة الشهداء» تألیف ملاحسین واعظ کاشفی

[vc_row][vc_column width=”1/3″][woodmart_products post_type=”ids” include=”3704″ columns=”1″ sale_countdown=”0″ stock_progress_bar=”0″ highlighted_products=”0″ products_bordered_grid=”0″ lazy_loading=”no”][/vc_column][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]

«روضة الشهداء» تألیف ملاحسین واعظ کاشفی(840-910)؛گزارشی است به زبان فارسی دربارۀ حوادث واقعۀ کربلا و شهادت حضرت سیدالشهداء و اصحابش.

واعظ کاشفی این کتاب را به درخواست یکی از بزرگان هرات و به ضرورت این که متنی جامع برای ذکر مصیبت سیدالشهداء و مصائب واقعۀ کربلا وجود نداشته،نگاشته است.

بسیاری علت نام گذاری مجالس عزای امام حسین در ایران به «روضه» را خوانده شدن این کتاب در این مجالس دانسته اند.

از ویژگی های خاص کلامی در این کتاب؛اشارۀ صریح به تولای اهل بیت و از طرفی دیگر،چشم پوشی کامل از مسئلۀ تبری است و همین قضیه تأثیر بسزایی در رشد جریان تسنن دوازده امامی در بین مردم شرق خراسان و پس از آن گرایش به تشیع در سراسر ایران داشته است.

از خصائص ادبی کتاب،می توان به نثر روان و عاطفی آن که گیرایی مطلوبی دارد و به انواع آرایه های ادبی مؤثر در نثر مزین شده است،اشاره کرد.

گزارشات این کتاب به دلیل عدم استناد خاص به ارجاعات برون متنی و نیز ساختار ادبی و داستان گونۀ آن،همواره محل بحث علما و صاحب نظرانی بوده است که به وثوق و سندیت متقن تاریخی حساسیت دارند.

روضة الشهداء واعظ کاشفی؛با همۀ حواشی و انتقادات و بحث هایی که بخشی از آن گفته شد،اثری غیرقابل انکار از نظر تأثیرش بر متون عاشورایی و مقاتل نگاشته شدۀ پس از خود است و ماندگاری رازآلود او باعث شده همچنان جایگاه خاص خودش را در ادبیات عاشورایی حفظ کند.

کار به جا و لازمی که محمد حقی در پژوهشگری این اثر انجام داده است،رجوع به منابع متقدم و دست اول تاریخی و روایی برای مستندسازی و رفع اتهام غیر قابل اعتماد بودن از این اثر است؛به این صورت که گزارش هایی از کتاب که به نظر برخی از مورخان و صاحب نظران،مجعول و غیر دقیق هستند،حذف و مابقی به منابعی که اشاره شد و عموماً به 9قرن اولیۀ تاریخ هجری قمری مربوط می شوند مستند شده اند.

در این تحقیق،گزیده ای از فرازهای مهم ماجرای عاشورا آورده شده است؛به شکلی که مخاطب در هر صفحه از کتاب،صحنه ای از حوادث کربلا را مرور کند و اگر به لغات غریب و مشکلی برخورد در پاورقی همان صفحه معنای آن را بخواند بدون این که بخواهد با رجوع به منبعی دیگر جریان کتاب را از دست بدهد.

این پژوهش که دربارۀ یکی از مهم ترین و جریان سازترین متون عاشورایی که هم جنبۀ ادبی و هم جنبۀ تاریخی دارد انجام شده است؛کوشش دلسوزانۀ محمد حقی و تلاش او برای ارائۀ متنی منقح و بازسازی مستندگونۀ این اثر است که بی شک قدر و اهمیت گردگیری این کتاب و صیقل دهی آن از چشم اهل دل و اهل فن پوشیده نخواهد ماند.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]