کتاب سکانس کلمات در پنج بخش به انتشار برخی مطالب و مقالات سیدحسن حسینی، شاعر و پژوهشگر فقید معاصر پرداخته است که «یادداشت ها و مقالات»، «روایت گونه ها»، «ترجمه ها»، «کوته نوشت ها» و «خاطرات و یادداشت ها» نام پنج بخش این کتاب است.

«فارسی، زبان اهل بهشت»، «سبک قرآن، سبک حافظ»، «هنر اسلامی، هنر مولوی»، «نوزدهم ماه صیام»، «جلوه های زبان عامیانه»، «درنگی در سحر حلال اهلی شیرازی با تکیه بر صنعت جناس» و «کارگاه شعر» نیز عنوان برخی دیگر از مقالات و یادداشت های منتشر شده در این کتابند.

همچنین «گنجشک ها ویزا نمی گیرند؛ مرور کتابی ترجمه نشده از نزار قبانی»، «جهان من، زبان من؛ ترجمه و نگارش درباره یوسف الخال»، «تاثیرات ابن عربی در زیبایی شناسی و نقد ادبی معاصر» و «هزار و یک شب در شعر معاصر؛ ترجمه بخشی از کتابی به قلم علی عشری زاید» نیز عناوین تعدادی ترجمه های درج شده در «سکانس کلمات» است.

در بخش خاطرات و یادداشتها نیز مطالبی مانند «سطلی پر از دل انسان»، «تغذیه خواندن من»، «نرخ تعلیم، بهای معلم»، «جامعه به شیوه سیال ذهن»، «جامعه مدنی و حل مشکلات خانوادگی» و «یادداشت های ارغوانی» عناوین بخش خاطرات و یادداشت های سکانس کلمات است.
سیدحسن حسینی شاعر، نویسنده، محقق و مترجم بود. کتاب‌های بیدل سپهری و سبک هندی، مشت در نمای درشت دو نمونه از پژوهشگری، براده‌ها و مقالات مثالی برای نویسندگی متفکرانه و عالمانه‌ی او، گنجشک و جبرئیل، سفرنامه‌ی گردباد و نوشداروی طرح ژنریک نمونه‌هایی از شیوه‌ی شعرهای اوست. او شاعری تجربه‌گرا و همواره مبتکر بود. تسلطش بر زبان عربی و انگلیسی او را بی‌واسطه با جریان‌های ادبی و هنری سایر کشورها آشنا می‌کرد؛ شعر و آینه و حمام روح دو نمونه از ترجمه‌های سیدحسن حسینی است. در دهه‌ی هفتاد به پژوهش در حوزه‌ی زبان‌شناسی با تمرکز روی سبک زبانی قرآن و شعر حافظ پرداخت که نتیجه‌ی آن تحقیقات وسیعی با عنوان «سبک قرآن و زبان حافظ» است .

سیدحسن حسینی در اول فروردین سال ۱۳۳۵ در محله‌ی سلسبیل تهران به دنیا آمد و در بامداد نهم فروردین سال ۱۳۸۳ بدرود حیات گفت.