داستانی را که روایت می کنم عین حقیقت است، امّا تمام شخصیت های آن کاملا خیالی اند. فایده ای ندارد عالیجنابی را که در فصل دهم وارد داستان می شود، در چهره های واقعی جستجو کنیم. او شخصیتی تمثیلی است و ساخته و پرداخته ذهن من. تا جایی که پرس و جو کرده ام، حتّی بر حسب تصادف هم امکان ندارد یک شخصیت واقعی بتواند خود را به این عالیجناب ربط دهد: پس باید بگویم که وجود خارجی ندارد. فقط اینکه در آن فصل سعی کردم موضوعات را بر پایه آنچه با چشمان خود دیده بودم بیان کنم (در دو موقعیت متفاوت، یکی در ۱۹۵۳ و دیگری در ۱۹۶۱).