کتاب حاضر حاصل مجموعه ای از سخنرانی های استاد طاهرزاده است که تحت عنوان «کربلا؛ مبارزه با پوچی ها» در محرم سال های 1419 و 1420 ق (1377 و 1378 ش) ایراد گردیده و از نوار پیاده شده است.
در عین تنظیم و ویرایش، سعی بر آن بوده که فضای سخنرانی و حالت حضوری آن محفوظ بماند، تا خواننده صِرفاً نظاره گر حادثه نباشد، بلکه خود را در صحنه و در کنار امام حسین (ع) و سایر یاران حضرت احساس کند. کربلا واقعه ای است که پس از توجه به متن تاریخی آن، باید به بررسی ریشه ها و نتایج آن پرداخت. زیرا تحلیل هر حادثه ای نتیجة حقیقی آن را به ما ارائه می دهد. لذا کتاب حاضر صِرفاً به نقل حادثة کربلا نپرداخته، بلکه سعی بر نگرش تحلیلی به واقعه دارد. در کتاب سعی شده به بسیاری از سؤالاتی که ممکن است نسبت به حادثه کربلا پیش آید، جواب داده شود. مثل این که؛ آیا امام (ع) می دانستند شهید می شوند یا نه؟ یا این که اگر امام (ع) برای احیاء دینِ جدّشان پا به عرصه امر به معروف و نهی از منکر گذاشتند، چرا در رویارویی با حرّ فرمودند: اگر مردم کوفه نمی خواهند، برمی گردم؟ و چراهایی از این قبیل.
در کتاب سعی شده جایگاه شعارهایی از قبیل «فَیاسُیوف خُذینِی» و یا «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنِی» و … در فضای فرهنگی کربلا تحلیل بشود. کتاب؛ نهضت کربلا را به عنوان آینده ای در مقابل خواننده قرار می دهد تا خواننده دائماً جایگاه خود و جامعه و انقلاب اسلامی را ارزیابی نماید و نسبت به وضع موجودِ جامعه، به خصوص در رابطه با فرهنگ مدرنیته، تحلیل داشته باشد و کربلا را عبرتی برای تعالی هرچه بیشتر انقلاب اسلامی قرار دهد.