صمد طاهری در «پیرزن جوانی که خواهرم بود» دوباره به مقوله‌ی «زوال معصومیت» پرداخته است. همان مقوله‌ای که در اثر تحسین‌شده‌اش «برگ هیچ درختی» هم محوریت داشت و در داستان‌های کوتاهش هم گاه به آن پرداخته است. در اثر تازه‌ی صمد طاهری آبادان و مردمانش و موقعیت چندفرهنگی‌اش نقشی اساسی ایفا می‌کند. همچنین نمایان ساختن روند یکسان‌سازی آدم‌ها و حذف آن‌ها که در چهارچوب‌ها نمی‌گنجند از زیرلایه‌های اثر طاهری است. اثری پر از لحظات ناب طنزآمیز و سرخوشانه که راوی‌اش اگر چه با اطرافیان صادق نیست، با خودش و مخاطبش بسیار صادق است و حرکتش از دسته‌ی قربانیان به دسته‌ی قربانی‌کنندگان را به‌خوبی در اثر بازنمایی می‌کند.
صمد طاهری نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ی آبادانی که آثار او همواره مورد توجه مخاطبان جدی ادبیات و منتقدان و جوایز ادبی بوده است و با مجموعه داستان «زخم شیر» برنده‌ی بسیاری از جوایز ادبی شده است، در اثر تازه‌اش مخاطب را می‌خنداند و خشمگین می‌کند و عاطفه‌اش را برمی‌انگیزد. او راوی آدم‌هایی است که همواره در نوجوانی‌شان گیر کرده‌اند.