“نزدیکی” از “حنیف قریشی” رمان تحسین شده ای است که داستانی با لایه های تامل برانگیز را ارائه می کند. در این رمان کوتاه ، “حنیف قریشی” تقریبا به طور کامل درگیر کشف پریشانی و تردیدی است که یک مرد با رسیدن به آخرین روز زندگی خود با همسر و خانواده اش قبل از اینکه به طور حتم برای ترک آنها در صبح روز بعد برنامه بریزد، احساس می کند؛ بدون هشدار و فقط با یک یادداشت در خط اول کتاب. “نزدیکی” شامل مشاهدات پراکنده و بسیار دقیق در مورد ازدواج، زنان، آرزو، زندگی و غیره است ، زیرا راوی به طور تصادفی به زندگی خود نگاه می کند و بر روابط متمرکز است. این کتاب لزوما به جستجوی مستمر برای یک رابطه کامل کمک نمی کند ، اما “نزدیکی” یک نگاه انتقادی به مبادلات و واقعیت های ازدواج است که اغلب مورد بررسی قرار نگرفته است.
راوی و همسرش سوزان افراد باهوش و توانمندی هستند؛ یکی فیلمنامه نویس است و دیگری در انتشارات کتاب کار می کند. قابلیت های کلامی آن ها راهی به ازدواجشان پیدا نمی کند، زیرا درگیر سوء تفاهم ، حقارت، عاری بودن از لطف و مهر، از هم گسیختگی و مواردی از این دست می باشند. از لحاظ ظاهری ، آنها از یک زندگی راحت برخوردارند ، همسر او مظهر کارآیی و حتی قدرت است. اما با این وجود، وی در خانه ی خود احساس در خانه بودن و راحتی ندارد و در فعالیت های همسرش، نوعی درماندگی حس می کند. گرچه او ماه هاست که این حرکت را در ذهن خود مرور کرده و به آن اندیشیده است، اکنون راوی به استدلال و فلسفه بافی می پردازد، توجیهات خود را برای ترک، مورد تصدیق قرار می دهد.