کتاب «مو به مو» نوشته عبدالله گنجی بررسی سیره شخصیتی و سیاسی دو رهبر انقلاب اسلامی است. آیت الله خامنه ای از شاگردان ممتاز امام خمینی و از آگاه ترین افراد به منظومه فکری ایشان است. این کتاب با بررسی تطبیقی نظریات این دو رهبر تلاش کرده خوانش هر کدام از آن ها نسبت به مسائل مختلف را بررسی کند و اشتراک و افتراق دیدگاه آن دو را با توجه زمانه خود نشان دهد.

فصول ابتدایی کتاب به بررسی مکتب، اصول سیاسی امام، خط فکری امام و شاخص هایی که برای حرکت نظام جمهوری اسلامی تعیین کرده می پردازد. فصل چهارم شخصیت فردی و معنوی امام را مورد تحقق و مداقه قرار داده و نویسنده تلاش کرده از نظرات و سخنان رهبر انقلاب ناظر به روحیات و رفتار امام سخن گوید. فصل پنجم تطبیق مواضع دو رهبر در مورد مسائل مختلفی است که با آن مواجه شده اند. فصل ششم به این پرسش می پردازد که آیا موضع گیری این دو رهبر نسبت به مسائل جهان و ایران در طول دوران زعامت تغییری داشته یا خیر؟ و آیا بیانات آنان با تحولات و اتفاقات جهان تطبیقی داشته و دیدگاه درستی نسبت به حوادث اطراف خود داشته اند یا نه؟ فصل پایانی نگاه مقام معظم رهبری به وصیت نامه سیاسی الهی امام خمینی و تفسیر ایشان از این پیام تاریخی است که در واقع راهبرد عملی برای پیشبرد انقلاب اسلامی است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

امام بیش از ده بار دربارۀ سیاسی نشدن نیروهای مسلح تذکر داده‌اند ، و در همه موارد منظور خود را عدم ورود نیروهای مسلح به گروه گرایی و تحزب می‌دانند و معتقدند اگر نیروهای مسلح چنین نکنند پایه‌های قدرت آنان در مقابل دشمن سست خواهد شد و نمی‌توان در روز حادثه برای دفاع از کشور روی آنان حساب کرد. حرف امام در این باره فقط توصیه نیست بلکه معتقدند پاسدار یا ارتشی که به احزاب و جریانات سیاسی ورود می‌کند باید اخراج شود و تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.