برای رسیدن به این هدف او سنت‌های دیرینه را دگرگون کرد. تونس کشوری با میراث عمیق اسلامی است که پیشینه آن به اواخر قرن هفتم برمی‌گردد. دقیقاً زمانی که اعراب، آفریقای شمالی را از چنگ امپراتوری بیزانس درآوردند. با اینکه مرزهای جهان اسلام با گذشت زمان تغییر می‌کرد و تا دوردست‌ها، اسپانیا و سیسیل گسترش می‌یافت، سرزمین تونس همواره در قلب امپراتوری‌های مسلمان بعدی قرار گرفت. الزیتون مرکز تاریخی آموزش‌های دینی تونس است که قدمت آن به سال ۷۳۷ میلادی برمی‌گردد. هنگامی که بورقیبه به قدرت رسید آن مرکز را بست

تونس از زمان استقلال خود از فرانسه در سال ۱۹۵۶ تا انقلاب سال ۲۰۱۱ کشوری سکولار دیده می‌شد. هر چند نحوه برخورد دولت با دین چندان هم سکولار به نظر نمی‌رسید، بلکه بیشتر مستبدانه و سلطه‌جو بود. دولت تعیین می‌کرد تونسی‌ها چگونه به اسلام عمل کنند و جزئیات نحوه عبادت روزانه آن‌ها، اینکه زنان چه چیزی بپوشند و مردان چه زمانی به مسجد بروند، به‌طور دقیق زیر نظر نیروهای پلیس بود. رئیس‌جمهور «حبیب بورقیبه» که بعد از استقلال تونس بر تونسی‌ها حکمرانی می‌کرد، شیفته مدل فرانسوی سکولاریته در امور جامعه شد و هنگامی که به قدرت رسید آموزه‌های اسلام را زیر سلطه کامل حاکمیت قرار داد.

بعد از ماجرای پوشیه، نور ده روز از مدرسه اخراج شد تا مدیر و معلمان مدرسه تأملی بکنند که باید با نوجوان سیزده ساله‌ای که وارد بازی خطرناک دین شده، چگونه رفتار کرد. هیچ‌کس از نور درباره اینکه چرا پوشیه زده یا اینکه در خانه چه مشکلی دارد، چیزی نمی‌پرسید. نور فقط می‌خواست دختر پاکدامنی باشد، سخنان خدا را گوش دهد و در بهشت جایگاه خوبی داشته باشد. او نوجوان بود و به‌همین‌دلیل سرپیچی از هر چیزی به او حس خوبی از به‌چالش‌کشیدن هویت و ادامه زندگی می‌داد. هیچ‌کس از او نمی‌پرسید چرا احساس می‌کند پوشاندن صورت وظیفه دینی و شرعی اوست. اگر آن‌ها این فرصت را به نور می‌دادند تا درباره شیخی که در یوتیوب دیده صحبت کند، شاید او را از دیدگاه‌های مخالف مؤثرتر، معتبرتر و عالمانه‌تر در این زمینه آگاه می‌کردند. اما در عوض مدیر مدرسه، نور و والدینش را احضار کرد تا در حضور یک افسر پلیس منفور متعهد شود دوباره صورت یا موهای سرش را نپوشاند.