این کتاب در قالب مجموعه یک صد جلدی داستان های برگزیده این جایزه ادبی مهم که در طول یک قرن گذشته برگزار شده است منتشر و در جریان ترجمه تمامی این مجموعه در انتشارات کتاب نیستان، ترجمه شده است.

«عمیق» شامل هفت داستان کوتاه است که به انتخاب «لری دارک» در این کتاب قرار گرفته است و در میان نویسندگان آن اسامی قابل توجهی همچون جورج ساندرز که در سال جاری برنده جایزه ادبی من بوکر بوده است و نیز آلیس مونرو برنده جایزه نوبل ادبیات و ملقب به ملکه داستان کوتاه نیز به چشم می خورد. این آثار از میان داستان های انگلیسی منتشر شده در مجلات ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۰۰ توسط دارک و گروه داوران انتخاب شده است.

وی در مقدمه دقیقی که بر این کتاب نوشته، با اشاره به اینکه سعی کرده در این مجموعه به سراغ آثار و متون غیر منتظره برای مخاطب خود برود و او را با بهترین و بی نقص ترین داستان های کوتاه که ویژگی خاصی نیز دارند مواجه کند.

به گفته دارک که سرویراستار این کتاب نیز به شمار می رود، کتاب آثار منتخب جایزه ا. هنری در سال ۲۰۰۱ از انتخاب و انتشار داستان های بسیار کوتاه به سمت انتخاب و انتشار داستان های بلند یا به اصطلاح نوولت رفته که مجال بیشتری برای کشف ایده ها و نیز بسط طرح داستانی و روایت دارد. از سوی دیگر مشتاقان به داستان کوتاه با نگاه به داستان های این کتاب می توانند در معرض مواجهه با گرایش تازه در نگارش داستان کوتاه در جهان قرار گرفته و خود را نیز طبع آزمایی کنند.

در میان ویژگی های منحصر به فرد این داستان ها که در نخستین سال آغاز قرن بیست و یکم نوشته شده می توان به وجه مشترک جنایت و خشنوت به عنوان پدیده های اجتماعی تاثیرگذار در قرن بیست و یکم در این آثار اشاره کرد که نشان دهنده این نکته است که نویسندگان جدی در دنیا نمی توانند چشم خود را بر واقعیت های مهم اجتماعی جامعه خود ببندند.

از سوی دیگر نوع نگاه خاص و همه جانبه نویسندگان این مجموعه به موضوع جرم و جنایت منجر به خلق نگاهی تازه و پرمخاطره و البته تامل آفرین و هیجان برانگیز بر این پدیده شده است که انتشار آنها در کنار هم در قالب یک کتاب بسیار قابل توجه است.

برپایه این نکته مجموعه داستان «عمیق» را می توان یکی از نقاط عطف در تأثیر و تأثیر ادبیات و جامعه نوین آمریکایی و فراتر از آن فرهنگ آمریکایی به شمار آورد. نقطه عطفی که نشان می دهد لایه های زیرین روان در فرهنگ و ادبیات غرب از چه پدیده ها و آبشخوری و به چه شیوه ای تغذیه شده و نگاه نویسندگان برای پردازش آنها تا چه اندازه بکر و گاه تأثیرگذار به مانند خود آن پدیده است. از این منظر می توان این آثار را به مانند رسانه ای برای باز نمایی فرهنگ غربی در آستانه غرب بیستم مورد کنکاش قرار داد.