رمان «عشق در برابر عشق» نوشتۀ « امید کوره چی » است که با استفاده از ابزار ادبی و فضاپردازی داستانی، توانسته است قصه ای را خلق کند که حول زندگی امام حسن مجتبی(ع) می چرخد. پرداختن به این گونه داستان ها با درون مایه دینی و مذهبی خصوصاً برای امام حسن(ع) در نوع خود نادر بوده و کمتر دیده شده است. نویسنده در لابه لای نوشتارش سعی دارد فضایی دیگر از وضعیت رفتاری و عادات مردم عربستان در آن زمان را به دست دهد. این در حالی است که کوفه مرکز اتفاقات کتاب، خود از نظر جامعه شناختی پیچیدگی های خاص خود را دارد.

هرمز شخصیت رمانتیک قصۀ عشق در برابر عشق، جوانی ایرانی است که دوستدار علویان بوده اما دلباخته دختر یکی از اشراف عرب است. رسیدن به این عشق کشنده ماجرایی است که انسان های قصه را به یکدیگر ربط می دهد. برای این وصال هرمز مسیر سختی را در پیش دارد. رقیبان عشقی هرمز هم بیکار نیستند و امتیازات خاص خود را برای رسیدن به این معشوقه عرب دارند. بالاخره قرار بر آن می شود که هرمز تن به یک مسابقه سخت و سنگین بدهد تا به آغوش یار را درک کند. مسابقه رزمی شروع می شود و هرمز نیز به این مصاف می پیوندد. کاش فقط این تنها شرط این ازدواج بود. مهریه سنگین معشوقه عربی خون محبوب واقعی هرمز یعنی امام حسن مجتبی(ع). این جاست که عشق در برابر عشق قد علم می کند.

« در اتاق شکسته بود برای همین خزید کنار دیوار مجاور و شمشیرش را بالا برد  و انتظار کشید تا اولین نگهبان را دو شقه کند که عطر عجیبی پیچید توی اتاق و بعد بهمن از کنار در وارد شد. هرمز خشکش زد، باورش نمی شد این کسی که می دید بهمن باشد با چنین لباس های سفید و سر و روی آراسته و رفتار موقرانه ای!

به دنبال بهمن چند نگهبان  نقابدار وارد اتاق شدند اما هرمز همان طور خشک شده بود. راستی این همان برده بود که از زیر مشت و لگد یک برده  فروش خریده بود؟!…»