پدر براون یکی از نامتعارف‌ترین پرسوناژهای تاریخ ادبیات پلیسی است. این کشیش کاتولیک رومی خپله و عینکی همیشه کلاهی سیاه و عصایی در دست دارد، با صورت گرد و نگاه کودکانه‌اش ساده‌دل و هالو به نظر می‌رسد. آنقدر گیج و حواس‌پرت و دست‌وپاچلفتی است که حد و حساب ندارد. اما با وجود همة این خصوصیات یکی از چهره‌های اسطوره‌ای ادبیات پلیسی و از جملة ابرمردان کاوش و جرم‌ستیزی به شمار می‌آید.
شیوة کاوشگری پدر براون با روش دیگر همتاهایش تفاوت دارد. او با دانش و تکنیک‌های رایج پلیسی بیگانه است و کمترین اطلاعی از آن‌ها ندارد.
به گفتة یکی از منتقدان، حتی قادر نیست بین اثر انگشت دست و پا فرق بگذارد، آنچه در حل معماها یاری‌اش می‌کند، عقل سلیم است و قابلیت درک بدیهیاتی که سایرین بی‌توجه از کنارش می‌گذرند و یا از فهم‌شان عاجزند.
چسترسون، پدر براون را خلق کرد تا تفکری فلسفی را تجسم ببخشد، یعنی همان هدفی را پی‌گیری می‌کرد که ولتر از آفرینش میکرومگاپس داشت.
بر اساس داستان‌های پدر براون سریال‌های تلویزیونی متعددی ساخته شده است که موفق‌ترینشان سریالی بود که در آن بازیگر برجستة انگلیسی، «سر آلک گینس» به پرسوناژ پدر براون جان بخشید.