کتاب حاضر، تراوشي از تراوشات قلبي نوراني و رشحه‌اي از رشحات يافته‌هاي روحي عارفي است که جانش به نور وحدت منور گرديده و از اصحاب معرفت و صاحب کمالات معنوي بوده و اساس سير و سلوک توحيدي‌اش را بر پايه وحدت وجود و سير انفسي و معرفت نفس قرار داده و فکر و ذکر و مراقبه و محاسبه‌ موحدانه‌اي داشته که کلمات عرشي اين رساله‌ مود پرور نوراني، گواه صادقي بر چنين حقيقتي است.

عارف بالله خواجه عبدالله معروف به خواجه خرد يا لقبي كه از همه مشهورتر است ، خواجه حوراي مغربي(ره) ، از آن دست عرفايي است كه تنزل از ” مقام وحدت ” برايش بي معناست . پدرش باقي بالله خواجه حورا و برادرش را بدست حسام الدين كه از شاگردان خودش بود سپرد . حسام الدين دو برادر را براي خدمت به محضر عارفي بزرگ بنام شيخ احمد سرهندي فرستاد . مباني و تعاليم ابن عربي (ره) در تمام جان خواجه حورا جاي گرفته بود . اما شيخ احمد برخلاف تئوري وحدت وجود شيخ اكبر(ره) معتقد به وحدت شهود بود و بهمين دليل شيخ اكبر(ره) را زنديق مي دانست !!! اين همان تفاوتي است كه ديدگاه اشراقي شيخ اشراق سهروردي با ديدگاه جناب صدرا داشت . شيخ احمد سرهندي درست درك نكرده بود كه شهود از وجود نشآت مي گيرد و آنچه اشراقيات نامگذاري شده برگرفته از ماهيت و اصالت وجود است . بهمين دليل خواجه حوراي مغربي(ره) از شيخ احمد سرهندي كنده شد .