در روز هفدهم اكتبر 1957، فرهنگستان سوئد جایزه خود را در ادبیات به «آلبر كامو، نویسنده فرانسوى» داد. جایزه به مجموعه آثارى تعلق گرفت كه در آن مسائل انسان امروزى مطرح شده است. كامو در آن هنگام چهل و چهار سال داشت. وى اعتراف مى‌كند كه از این تجلیل مى‌ترسد چون او را «دفعتآ در مركز نورى شدید» قرار مى‌دهد. در سخنرانى خود مى‌گوید چیزى كه كار نویسندگى وى را توجیه مى‌كند «خدمت به حقیقت و آزادى است». و در پایان همین گفتار، جمله‌اى بر زبان مى‌راند كه یادآور «پیوند» است :
«هرگز نتوانسته‌ام از نور و شادى زیستن و زندگى آزادى كه در آن بزرگ شده‌ام صرف‌نظر كنم».
سه سال پس از دریافت این جایزه، مردى در یك سانحه اتومبیل درگذشت. در شناسنامه او نوشته شده بود: آلبر كامو
در ابتدای کتاب نگاهی تازه به زندگی و آثار کامو شده است و در ادامه 17داستان کوتاه از کتابهای مختلف او آورده شده است.