در این گزارشات نمونه‌‏های فراوانی از سیر تکاملی حرکت اجتماعی زحمتکشان به روشنی دیده می‌‏شود، تکامل مبارزه از حالت فردی به جمعی، از اقتصادی به سیاسی و از حالت پراکنده به سازمان یافته و از مسالمت‌‏آمیز به قهرآمیز. مثلا در محلاتی که کارگران و دهقانان مهاجر، کسبه و کارمندان جزء که در نتیجه سال‌ها فشار و ستم اقتصادی و سیاسی که از جانب رژیم دیکتاتوری و سرمایه‌‏داران داخلی وابسته و سرمایه‌‏داران خارجی بر آنها وارد آمده است، جان‏شان به لب رسیده، این توده رنجبر و زحمتکش وقتی آخرین امیدش را هم از او می‌‏گیرند، وقتی می‌‏بیند آلونک و خانه گلی‌‏شان را که با خون دل به قیمتِ بیگاری تمام افراد خانواده‌‏اش ساخته شده با خاک یکسان می‌کنند، وقتی که نه تنها به خانه بلکه به زن و فرزندان او رحم نکرده و همه را مورد آزار و ضرب و شتم قرار می‌‏دهند، وقتی مرگ عزیزان خود را در زیر آوار می‌‏بیند، به مقابله بر می‌‏خیزد، با هر وسیله‏‌ای که در دست دارد به مأموران حمله می‏کند. در این حالت همه چیز حالت شکوفایی دارد، نظرات‏شان جنبه تهاجمی پیدا می‏کند، با همدیگر متحد شده و به اشکال گوناگون با یکدیگر همکاری کرده و با هر وسیله‏‌ای که در اختیار دارند با مأموران می‌‏جنگند.