کالین هوور (متولد ۱۱ دسامبر ۱۹۷۹) نویسنده پرفروش نیویورک تایمز برای ۷ رمان و یک رمان کوتاه است.رمان‌های هوور در زمینه ادبیات بزرگسالان و جوانان است.او اولین رمانش با نام، بسته، را در ژانویه ۲۰۱۲ منتشر کرد.از آن به بعد، تمام رمان‌هایش جزء بهترین فروش‌های نیویورک تایمز شدند.
در قسمتی از کتاب می خوانیم: من و کِل Kel، دو تاجعبه ی آخر رو به ماشین حمل بار بردیم، درو به طرف پایین کشیدم و قفل در رو انداختم و انگار با بستن این در به روی تموم خاطرات ۱۸ ساله ام که پدرم در تمومش حضوری پررنگ داشت قفل زدیم .از زمانمرگش ۶ ماه می گذشت،این زمان اونقدری طولانی بود که برادر کوچیک ۹ ساله ام تونست با این موضوع کنار بیاد وزمانی که از پدرم تعریف می کردیم گریه نکنه ، اما برای ما هنوز تازه بود ومجبور بودیم از عهده شرایط مالی جدیدی که به وجود اومده بود به تنهایی بربیایم. دیگه قادرنبودیم که تو تگزاس و تو تنها خونه ای که می شناختیم، بمونیم…و در ادامه آمده است:مامانم در حالی که کلید خونه رو بهم می داد گفت: لیک، مثل افسرده ها نباش. فکر کنم از میشیگان خوشت بیاد.هی وقت اسم اصلیمو صدا نمی زد،با پدرم ۹ ماه تموم سر انتخاب اسمم دعوا کردن، مامانم بعد از آهنگ اریک کلاپتون دوست داشت اسممو لیلا بذاره، و پدرم بعد از کندی دوست داشت اسممو کندی بذاره و می گفت: مهم نیست کدوم کندی، من همه اشونو دوست دارم. و دیگر اینکه: تقریبا سه روزه بودم که بالاخره مجبور شدن اسممو انتخاب کنن ، سه حرفِ اولِ اسم مورد نظر خودشونو روی من گذاشتن که در آخر به اسم لیکن تبدیل شد، با این حال هیچ کدوم حتی یک بار هم منو به این اسم صدا نزدن. ادای مامانمو در آوردم و گفتم: مامان، لطفا مثل این آدمایی که مستن نباش! من از میشیگان بدم میاد.