با دعا در آغوش خدا

از مقدمه کتاب :
1- در شرایطی که جهان مدرن، بشریت را هر روز بیشتر از روز قبل با بحران‌ها روبه‌رو می‌کند و به جهت غفلت انسان از حقایق قدسیِ عالم، امکان عبور از آن بحران‌ها و درمان برایش باقی نمانده است، انسان‌ها بیش از پیش به جهت ذات خداجوی‌شان متوجه‌ی دعا و اُنس با خداوند گشته‌اند و در این راستا اگر در مسیر اُنس با پروردگار عالم از راه‌های صحیحی که اولیاء معصوم(ع) مقابل انسان‌ها گذارده‌اند، غفلت شود، عوامِ جامعه‌ی اسلامی با پیشنهادهای غیر عالمانه و بعضاً مَن‌درآوردی، طلبِ اُنس با خدایِ مردم را به مسیرهایی می‌کشانند که نتیجه‌ی اصلی آن که گشوده‌شدن راه رجوع به خداوند است، به میان نمی‌آید.
2- حال با توجه به نکته‌ی فوق یعنی جواب‌گوییِ صحیح به طلب مردم نسبت به دعا، لازم می‌آید تا با رجوع به ادعیه و مناجات‌های مورد اعتماد، اولاً: جواب‌ نیاز انسان‌ها در رجوع به خداوند به بهترین نحو داده شود و ثانیاً: جایی برای پیشنهادهای غیر عالمانه که موجب تمسخر دشمنان دین می‌گردد؛ باقی نماند. زیرا دشمنان ما میل به فریب‌دادنِ ما را در خود می‌پرورانند تا مردم ما میان درست و نادرست، خوب و بد، زشت و زیبا نتوانند فرق بگذارند. در این رابطه تصمیم گرفته شد شرحی را که استاد طاهرزاده بر اولین مناجات از مناجات‌های «خمس عشرت»، یعنی «مناجات التّائبین» داشته‌اند در اختیار عزیزان قرار گیرد، دعایی که حاوی مطالبی بس بلند برای حضور در عالَمی است که مولایمان حضرت سجاد(ع)در مقابل ما گشوده‌اند.
3- امید است با دقت و تامل بر نکاتی که در شرح فرازهای این مناجات مطرح می شود راه انس بیشتر با خداوند برای عزیزان پیش آید و همان‌طور که مولف محترم در مقدمه خود تاکید دارند جایگاه این شرح در حد تعلیم دعا است، امری که در سیره علمای گذشته معمول بوده تا بعد از تعلیم دعا، زمینه استفاده از دعا بهتر فراهم شود.