نورا الیزابت مری بویس(1920 – 2006)، تاریخ‌نگار بریتانیایی و متخصص زبان‌های ایران باستان و دین زرتشت است.
دین زرتشت، آیین رسمی ایرانیان باستان بود و هنوز نیز جامعه‌‌های زرتشتی ساکنِ ایران، هندوستان، اروپا، ایالات متحده، کانادا، استرالیا و دیگر نقاط جهان به آن باور دارند.
این آیین در سده‌‌های بسیار نمادِ خُلق و خویِ ایرانی بود و ارزش‌‌های سیاسی و اجتماعی و روحانی وی را در برمی‌‌گرفت و از این‌‌رو به جامعه انسجام و ثبات می‌‌داد. گرچه ایرانیان دستاوردهای درخشان در هنر و ادب در کارنامه‌ خود دارند، کیش زرتشت را باید بزرگ‌ترین دستاورد فرهنگی و روحانی آنان شناخت.
«آیین زرتشت: کهن روزگار و قدرت ماندگارش» سلسله سخنرانی‌های درسی در زمینه‌‌ ایران‌شناسی است که در دانشگاه کلمبیا آغاز شد و پروفسور مری‌بویس، در جایگاه استاد صاحب‌‌نظرِ آیین زرتشتی و سنت‌‌هایش، اجرای آن‌ها را در 1988 به عهده داشت.
در این سخنرانی‌ها مری‌بویس با برخورداری از سرچشمه‌‌های دانشی عظیم به طرح جزئیاتی می‌‌پردازد که ریشه‌‌های آیین زرتشت، اصول بنیادی و ردّپای رشد و تحول آن را تا به امروز شامل می‌شود، و از این راه‌ آگاهی‌های نوین و تعبیراتی تازه به دست می‌دهد.
پروفسور بویس به سال 1945 دکترای خود را در رشته‌‌ شرق‌‌شناسی از دانشگاه کیمبریج دریافت کرد. در 1947 در دانشگاه لندن به سمت استادیاری، و در 1963 به سمت استاد ایران‌شناسی گمارده شد.
نشر آثار پرشمار وی به دانش ما از تاریخ و آداب دینی زرتشتیان، زبان‌‌های ایرانی میانه و کیش مانی بسیار افزوده است.
کتاب حاصل مجموعه سخرانی های ایران شناسی در دانشگاه کلمبیا است. نویسنده به بررسی ریشه های آیین زرتشت، اصول بنیادی و رد پای رشد و تحول آن تا به امروز پرداخته است .