پایان کیمیاگری

انقلاب صنعتى عصرِ كاپیتالیستى امروزین را پى افكند. با وجود این، شكوفایى ابداعات تكنولوژیک در طى آن دورانِ پویا متكى بود بر پذیرش گستردۀ دو ایدۀ بسیار قدیمى‌تر: خلق پول كاغذى و ایجاد بانک براى صدور اعتبار. هردو ایده در بنیادِ خود انقلابى هستند و کم و بیش جادویى. كاغذ معمولى به ارزشمندى طلا شد و سپرده‌هاى كوتاه‌مدت امن تبدیل شدند به وام‌هاى بلندمدت پرخطر. بنا به استدلال مروین كینگ، این همانا كیمیاگرى مالى‌ است: خلق قدرت‌هاى مالى شگرف كه از قواعد واقعیت و عقل سلیم عدول مى‌كنند. ایمان به این قدرت‌ها مزایاى عظیم داشته اما موجد رشته‌اى بى‌پایان از فجایع اقتصادى نیز بوده است. قابلیت‌های این ایده‌ها را چگونه مى‌توان با ضعف‌هاى ذاتى‌شان سازش داد؟ مروین كینگ بر تجربۀ بى‌بدیلش تكیه مى‌كند تا تفاسیرى تازه از این نیروهاى اقتصادى عرضه كند و مسیر آیندهٔ اقتصاد جهانى را نشان دهد.

مروین كینگ (متولد 1948) اقتصاددان انگلیسى و استاد مدرسۀ اقتصاد لندن است. از سال 2003 تا 2013 (ازجمله در اوج بحران مالى سال‌هاى 2008-2007) رئیس بانک انگلیس بود. در 19 ژوئیۀ 2013 از سوى ملکه الیزابت دوم به مقام اشرافیت انتصابى نائل شد.

پژوهشی عالمانه و همه‌فهم در مورد اینكه مالیۀ مدرن چگونه راه خود را گم كرده است. افراد كمى هستند كه از شایستگى لُرد مروین كینگ برخوردار باشند براى تخیل بانكدارى آینده. خواندن كتاب او واجب است.

ـــــــ هنرى كیسینجر

من كلى كتاب دربارۀ بحران مالى سال‌هاى 2008-2007 خوانده‌ام. این هوشمندانه‌ترینشان است، پر از ایده‌هاى جدید. در حالى‌كه دیگر «خدایان مالیه» خاطره منتشر مى‌كنند كینگ تحلیلى درخشان ارائه مى‌كند، نه‌فقط از نقص نظام مالى جهانى، که از نقصانِ خودِ اقتصاد.