امیر سعیدزاده، راوی این کتاب، یکی از منحصر به فرد ترین نیروی های دفاع مقدس است. چراکه او عضو هیچ سازمانی نیست. یک نیروی آزاد است و در عین حال در مأموریت های اطلاعاتی و عملیاتی شرکت می کند، مأموریت هایی نیز برای شناسایی در خارج از کشور دارد. پس از آن راهی سپاه می شود.

سعیدزاده پیش از انقلاب، از طرف ساواک، مورد پیگیری و بازخواست قرار گرفته و فراری می شود. اسیر کومله می شود و از سازمان کومله نیز فرار می کند. ۴ سال بعد از جنگ، سعید زاده به اسارت حزب دموکرات کردستان عراق در می آید. این دوران از ابتدای انقلاب تا سال ۷۴، یعنی یک دوره ۱۵ ساله، به طول می انجامد.

در این کتاب با یک سبک ابتکاری، خاطره چند روایی را طرح کرده است. من این کتاب را فصل به فصل بیان شده. خواننده وقتی سعیدزاده را می شناسد، او وارد یک تنش و درگیری می شود. سپس در فصل بعدی اینکه خانواده اش چه عکس العملی نشان می دهد، بررسی می شود و از زبان همسر او همان خاطرات تکمیل می شود. اتفاقاتی که حول محور خانواده رخ می دهد؛ یعنی راوی اصلی خود خبر ندارد، اما خانواده کاملا به تمام جوانب مسلط است. در بخشی همسر او وارد داستان می شود، آن نقاط مبهم را تکمیل می کند.

دوباره در فصل بعدی راوی اصلی ادامه ماجرا را می گوید و همسر راوی وارد داستان می شود و خاطرات را شرح می دهد. راوی دوم پیگیری های جانبی که برای خانواده رخ می دهد؛ مانند شهادت دیگر برادران، اسارت پدر، بمباران هایی که در شهر رخ می دهد، را بازگو می کند. به عبارتی راوی دوم وظیفه تکمیل روایت های اصلی را برعهده دارد.

کریسکان منطقه ای در کوه سنجاق در کردستان عراق است که مقر اصلی حزب دموکرات ایران بوده است. سعیدزاده دوران اسارت ۴ ساله خود را، در منطقه کریسکان بوده است. به دلیل اینکه بیشتر اتفاقات در آن منطقه رخ داده، این نام را برای کتاب انتخاب کرده است.