سوءتفاهم، دومین نمایش‌نامه‌ی آلبر کامو، در مسافرخانه‌ای در قلب چکسلواکی می‌گذرد، مسافرخانه‌ای که دو زن اداره‌اش می‌کنند؛ مادری پیر و دخترش، مارتا. در آغاز نمایش‌نامه آن دو مشغول صحبت درباره‌ی ورود مسافری تازه هستند که می‌خواهند به او دارو بخورانند و همان شب در دریاچه‌ی سد غرقش کنند، درست همان‌طور که با مسافران پیش از او کرده‌اند. اگرچه هویت مسافر بر تماشاگران آشکار است، مادر پیر و دخترش او را به جا نمی‌آورند. او در اصل فرزند مادر و برادر دختر است که بیست سال پیش پسری ولنگار بوده و خانه و کاشانه‌اش را ترک کرده است.
سوءتفاهم از لحاظ ساختار بازگشتی است به تئاتر یونان: آن حالت خشک آدمک‌وار دو زن، زنجیره‌ی مرگبار جنایتی که جنایتی دیگر را به دنبال می‌آورد، قتل در درون خانواده، پیشرفت توقف‌ناپذیر و تعدیل‌ناپذیر قصد و نیت نخستین، و درون‌مایه‌ی بازشناسی.
(برگرفته از کتاب آلبر کامو از مجموعهی نسل قلم)
بخشی از معرفی کتاب سوءتفاهم در سایت معرفی و نقد کتاب تهران:
کامو معنای امری به نام «سوءتفاهم» را در همان ابتدا به‌صورت ضمنی و در پس گفت‌وگوها برایمان تعریف می‌کند: شاید بیهوده می‌گوییم سوءتفاهم امری است که پیش می‌آید. مادر و مارتا سوء‌تفاهم را پیش می‌آورند و آن را ایجاد می‌کنند.
در سوء‌تفاهم، کامو به شکلی زیبا و بی‌رحمانه پرده از رنگ‌های خالی از حقیقتِ زندگیِ روزمره برمی‌دارد و جانِ زندگی انسان را در قالب داستانی زنده و محکم به تصویر می‌کشد.