در گذشته نام عطرها به راز جذابیت سوژه اشاره داشت: آن‌چه در زن بیش از خودش است گنج ( لانکوم) اوست، چیزی که می‌توان آن را زهر شیرین (دیور) هم دانست. این نام‌ها ماهیت ابژه‌ی ارزشمند در سوژه را نشان می‌دادند: این ابژه یادآور رایحه‌ی عطر است؛ چیزی نیست که به‌نحوی جسمانی بتوان آن را تشخیص داد ، اما در آنِ واحد فریبنده و زهرآگین است. اگر طراحان این عطرهای قدیمی می‌کوشیدند بفهمند که چطور ماهیت ابژه‌ی لیبیدویی را در سوژه به تصویر بکشند، مد معاصر در طراحی عطر از جریان به‌اصطلاح سیاست هویت پیروی می‌کند. در این‌جا مسئله دیگر این نیست که چطور ماهیت ابژه‌ی والا در سوژه را که ورای درک و دریافت سوژه است نشان دهند؛ امروزه سوژه موجودیتی است که باید در مقام یک کل به نمایش درآید. البته که این سوژه یکپارچه نیست، بلکه کسی است که همواره دارد هویت خود را تغییر می‌دهد. ماهیت این تغییر به بهترین شکل در جدیدترین عطر کلوین کلاین به نام تناقض تجسم یافته است