«ستوان من» داستانی مستند است. گرانین که یکی از ستوان های ارتش سرخ در جریان محاصره لنینگراد بوده است، در این داستان از زبان شخصیتی که از قضا خود نیز یکی از ستوان های ازتش سرخ است روایتی بکر و صعب از این ماجرا بازگو می کند. این داستان از سویی مستند به دیده ها و لمس شده ها توسط نویسنده آن و از سوی دیگر خلق شده با ذهن خیال پرداز و داستان سرای اوست و تلفیق این دو با هم است که «ستوان من» را به یکی از تأثیر گذارترین آثار ادبی زمانه خود در سرزمین سرد شمال آسیا و جهان مبدل کرده است.