این حرف انتقاد نیست ، اما کاملا معتقدم که زندگی بی معناست.منظورم این نیست که شخص باید خودش را بکشد اما حقیقت این است که اگر به آن فکر کنید،می فهمید که هر صد سال انفجاری شدید رخ می دهد و همه انسان های کره زمین می میرند. سپس گروه جدیدی متولد می شوند.

نمی خواهم نا امیدتان کنم ،اما این اتفاق به شکلی همیشگی و ممتد به سمت آینده ای نامشخص پیش می رود که بدون هیچ نظم و دلیلی در حال رخ دادن است.جهان هستی همان طور که فیزیک دانان گفته اند و می دانیم، متلاشی می شود و در نهایت ، هیچ چیزی نخواهد بود واقعا هیچ چیزی باقی نمی ماند. همه آثار فاخر شکسپیر،بتهون و داوینچی از بین خواهند رفت . اکنون هم فرصت چندانی نداریم.زمان کوتاه تر از چیزی است که تصور می کنید زیرا بسیار زودتر از پایان هستی خورشید از بین می رود.